Mikado, gezondheid, lichtpunt

GOEDEMORGEN!

Oh is het echt??? Ruim een maand geleden, hoe krijg ik nu vaste volgers, niet toch? Telkens als jullie komen kijken is er niets nieuws geschreven! Snap het hoor!

Ik heb een keigoed excuus vind ik zelf, mijn gezondheid! Helaas is mijn grootste struikelblok zitten aan een bureau, tafel etc. in combinatie met een pc/laptop. Dit gaat over t algemeen niet zo heel lang. En een nieuwe blog schrijven duurt iets langer dan dat ik kan zitten en dan tik ik nog ruim 300 aanslagen blind per minuut.

Er is behoorlijk veel gebeurd, ik vecht een uitspraak aan betreft mijn ziektewet. Ik ben bij de dermatoloog geweest voor mijn been en hier was een professor aanwezig die me uiteindelijk niet kon helpen. Vervolgens terugverwezen naar de neuroloog i.v.m. mijn aanwezige pijnklachten in mijn rechterbeen + uitval klachten. Afgelopen woensdag bij de neuroloog geweest en ook zij kunnen me niet helpen en denken helaas niet met mij mee waar ik wel terecht zou kunnen. Ondertussen blijf ik nog steeds door klungelen met zoveel mogelijk normaal functioneren op een dag, week, maand, jaar!

Er is ook een lichtpunt! Namelijk dat mijn PTS misschien te behandelen is! Ze zijn in Maastricht gespecialiseerd in trombose benen en PTS-benen enz. Een vriendin van mij is toevallig gisterenochtend geopereerd aan haar PTS in Maastricht. Dit was super spannend voor haar familie en stiekem voor ons ook. Tja, ze zit in ons hart en dan is het toch weer een operatie, narcose, spannend enz. De operatie is goed gegaan, hoe dit verder uit ga pakken daar is het natuurlijk nog iets te vroeg voor, wel ontzettend opgelucht dat de operatie goed is gegaan en dat ze weer wakker is!!! Yeah!

Deze operatie is direct ook mijn lichtpunt en wellicht ook die van een andere vriendin die ook de PTS heeft na een trombosebeen en wellicht nog wel lichtpunten voor andere die soortgelijke situatie zitten. Of deze behandeling ook voor iedereen mogelijk is, daar durf ik nog niets over te zeggen. In elk geval kreeg ik volledige medewerking van mijn huisarts en hij schreef voor mij een verwijzing naar Maastricht. Nu afwachten wanneer ik de oproep ontvang voor een consult/gesprek. Zo spannend en zo gaaf tegelijkertijd!

Nog meer goed nieuws? Ja, we genieten sinds gisterenavond van onze welverdiende vakantie aan het Veluwe meer. Wat is het toch verschrikkelijk mooi hier!! De zonsondergang, de zonsopkomst. Wat had ik me hier op verheugd!!!  Nu al enorm aan t genieten, super goed geslapen. Lag zelfs voor middernacht te slapen!!! Vrij uniek, in mijn rollercoaster komt dit weinig voor en werd vanochtend knettervroeg wakker. Heel suf, maar wel wakker en op een toplocatie. Ik voel me nu al zen!!! Vriendlief heeft het ook al helemaal naar zijn zinnetje! Van de week blog ik vast weer verder ;-)

Hoe het nu met mij gaat? Qua gezondheid, qua mobiliteit? Ik heb sinds paar maanden mijn eigen krukken aangeschaft en dit voorkomt veel pijn. Hierdoor bewaak ik nog meer mijn grens, al is het natuurlijk soms echt een Mikado spel met die krukken in winkels, uit de auto, in het openbaar vervoer etc etc. Hoop hier nog wel wat flexer in te worden. Zonder krukken haal ik de 100 meter niet pijnloos en niet zonder uitval…met krukken haal ik dit wel !! En dat is super fijn! Al is het lopen op krukken ook wel weer erg vermoeiend. De rest van mijn gezondheid. Klachten zoals rug, schouder, nek, polsen, overbelaste linkerbeen, tja die blijven nog wel contant aanwezig. Daarentegen wordt mijn weerstand wel steeds beter, conditie gaat ook vooruit, al gaat deze verschrikkelijk langzaam! Iemand nog potjes geduld over? Ik kan ze gebruiken! ;-) De moeheid….tja dat is echt een hoofdstuk apart. Hier zie ik voor de toekomst echt nog wel verbetering in, zodra mentaal verbeterd. Het stukje mentaal is toch de verwerking van alles, plaatsjes geven, de onzekerheid qua toekomst etc. Kortom, stukje vooruitgang betreft balans vinden in energie verdeling en grens bewaken, stukje vooruitgang in conditie en weerstand. Stukje achteruit gezien mobiliteit….tja en dat is toch wel mijn hoofddoel dat deze mobiliteit ook verbeterd of dat ik in elk geval de reden van mijn uitval vind. Voor nu….nu is het even geen ziekenhuis, geen ziektewet, geen ww….geen verplichtingen….geen gedoe, geen gestress, geen onzekerheid. Nu is er maar 1 ding: En dat is volop genieten van onze vakantie!!!! Rust, zen, mooie omgeving, samen zijn en geen gedoe! Ik zeg tot snel!

Ps. Ik bedenk me net dat het nu echt 3 jaar geleden is, dat mijn mobiliteit drastisch veranderde in fitte lifestyle naar een getob lifestyle….zucht! Nou, kom op, niet te lang bij stil staan, zo is het nu eenmaal…we kijken vooruit, denken vooruit en gaan vooruit!

Lieve groetjes, monique

(gepubliceerd 24 september 2016)