September 2013
April
Fijne temperatuur, veel wolkendek en hier en daar een zonnestraaltje….dit is de omschrijving van vandaag, nog niet heel denderend weer, wel genoeg om al volop van te genieten. We zitten al in april, tjonge wat gaat de tijd hard.
September 2013 overviel een trombose en mogelijk een longembolie ons leventje…alles veranderde. Zoals de trombose stichting schreef in een standaard briefje: trombose veranderd je leven…. Ja dat was zo…er volgde een wir war aan informatie en ik kwam erachter dat trombose helemaal nog niet zo bekend is bij ons in dit kikkerlandje met 16 miljoen mensen. Wat is trombose eigenlijk?? Wat doet het en wat gebeurt er in je lichaam. Is dit niet net zoals een griepje? Kan het weggaan, heeft het impact op je leven of niet zo erg? Allemaal vragen waar je tegen aan loopt tijdens de tijd die je na de trombose mee maakt. Je verliest vrienden, vrienden die totaal niet begrijpen dat je even geen tijd, zin en energie hebt om de telefoon te beantwoorden wanneer ze bellen, of een app te antwoorden op een moment dat zij het graag zouden willen.
Over het appen en social media een andere x verder. Je maakt van dichtbij mee dat de zorg in NL helemaal niet goed is geregeld, dat de thuiszorg ook niet ideaal is, je moet waken voor je eigen portemonnee, je moet opletten dat je niet in de maling wordt genomen. Je moet overal zelf achteraan! Je hebt geen tijd om te verwerken wat er net is gebeurd, of in mijn geval net niet is gebeurd. Er zijn heel veel mensen die overvallen worden door trombose en/of longembolie en hele slechte zorg, begeleiding, erkenning en nazorg krijgen. Er zijn ook heel veel mensen die niet in staat zijn of van nature dit niet in zich hebben om voor hun zelf op te komen en dit vind ik erg, heel erg. Zelf ervaarde we het ook, maar ik heb mijn mondje bij me. Wanneer mijn gevoel zei: dit klopt niet, trok ik aan de bel. X op x !! Miljoen xren voor mijn gevoel. Het moet, je moet dit zelf doen. Je hebt geen tijd om iets te verwerken, de rollercoaster gaat door. Dit is natuurlijk niet alleen als je trombose krijgt, dit is met alle ziektes die je krijgt, de zorg is gewoon heel slecht in NL. De begeleiding ook, de hulp ook. Wie staat in voor alle personen die het overkomt en zelf niet in staat zijn om hulp te roepen, terug te gaan er achteraan te gaan….
Ik wil deze mensen helpen, misschien mijn beroep van maken, alleen weet ik niet zo goed waar en hoe ik dit aan moet pakken, dus elke tip of advies is vanaf hier welkom!!!
Nu weer terug over mij….het is mijn blog, mijn levensstijl. September 2013 plots kreeg ik enorme pijn aan mijn been, had ook een mega rode plek, een spoor die van mijn kuit naar mijn wreef liep…bloedvergiftiging zei een collega op het werk. Ik antwoorde, geen idee, maar ik heb al een afspraak voor vanmiddag bij de dokter.
Hier begon mijn verhaal…ik vertel je binnenkort in het kort mijn verhaal. Vanaf hier veranderde mijn leven definitief maar ook die van mijn omgeving. Ik verloor vrienden (waarvan je achteraf denk, waren dit echte vrienden?) maar ik kreeg er ook vrienden bij. Vrienden die ook dit door hebben gemaakt, vrienden die gewoon helemaal uit het niets, zonder zelf dit meegemaakt te hebben toch vrienden werden!!! Super is dit, doordat dit mij overkwam kreeg ik ook meer doorzettingsvermogen, ik was al positief van mezelf, maar merkte door dit te zijn dat ik meer bereikte en geduldig was ik al van mijzelf, gelukkig want met al dat wachten op afspraken, op begrip, op onderzoeken, op uitslagen….enz enz…geduld heb je echt nodig in het pakketje.
Benieuwd naar het vervolg van mijn verhaal??? Houd mijn blog in de gaten, ik schrijf snel weer verder!!
Fijne dag!
Monique